தமிழ் ஆர்ப்பாட்டம் யின் அர்த்தம்

பெயர்ச்சொல்

• 1

  (ஒரு கோரிக்கையை வலியுறுத்தி அல்லது ஒன்றை எதிர்த்து) பலர் கூடி எழுப்பும் கோஷங்களுடன் கூடிய கூச்சல்.

  ‘ஆலை மூடப்பட்டதை எதிர்த்துத் தொழிலாளர்கள் ஆர்ப்பாட்டம் செய்தனர்’
  ‘மாணவர்கள் செய்த ஆர்ப்பாட்டத்தால் அனைத்துக் கல்லூரிகளும் காலவரையறையின்றி மூடப்பட்டன’

• 2

  வெற்றுக் கூச்சல்; தேவையற்ற கெடுபிடி.

  ‘சின்ன விஷயத்திற்கு இப்படியா ஆர்ப்பாட்டம் செய்வது?’
  ‘பையன் பத்து ரூபாயைத் தொலைத்ததற்கு வீட்டில் இவ்வளவு ஆர்ப்பாட்டமா?’

• 3

  பகட்டு; ஆரவாரம்.

  ‘அவர் ஆர்ப்பாட்டம் இல்லாமல் வாழ்ந்துகாட்டியவர்’
  ‘ஆர்ப்பாட்டமான நடிப்பு’
  ‘திருமண வரவேற்பு ஆர்ப்பாட்டமாக நடைபெற்றது’