தமிழ் ஒழுங்கு யின் அர்த்தம்

பெயர்ச்சொல்

• 1

  (ஒவ்வொரு செயலையும் செய்வதற்கு ஏற்பட்டிருக்கும்) நியதி அல்லது பொருத்தமான முறை.

  ‘வேலையை ஒழுங்காகச் செய்!’
  ‘வியாபாரம் ஒழுங்கான முறையில் நடந்துவருகிறது’

• 2

  (பொருள், கருத்து முதலியனவற்றில் அமையும்) சீர்.

  ‘அவளுடைய பற்கள் ஒழுங்காக அமைந்திருக்கின்றன’
  ‘வீட்டில் சாமான்கள் எதுவும் ஒரு ஒழுங்கில் இல்லை’
  ‘கட்டுரையில் கருத்துகள் ஒழுங்காக அமைந்துள்ளன’

• 3

  (சமூகத்தில் அமைதிக்கு வேண்டிய) பொறுப்பான நடத்தை.

  ‘நாட்டில் சட்டம் ஒழுங்கு பேணப்பட வேண்டும்’

• 4

  கட்டுப்பாடான நடத்தை.

  ‘அவனைக் குறைசொல்கிறாயே, நீ ரொம்ப ஒழுங்கா?’
  ‘மாணவர்களிடையே ஒழுங்கை நிலைநாட்ட ஆசிரியர்கள் முயல வேண்டும்’

• 5

  இலங்கைத் தமிழ் வழக்கு ஆயத்தம்; ஏற்பாடு.

  ‘கல்யாணத்துக்கு ஒழுங்கெல்லாம் செய்துவிட்டாயா?’
  ‘பயணத்திற்கு இன்னும் எந்த ஒழுங்கும் செய்யவில்லை’
  ‘பணத்துக்கு அவன் மூலம் ஒழுங்கு செய்துவிட்டேன்’