நிலைகுத்து1
வினைச்சொல்
- 1
(உயிர் பிரியும் நேரத்தில் விழி) அசையாது நிலைத்தல்.
‘விபத்தில் அடிபட்டு உயிரிழந்தவனின் விழிகள் நிலைகுத்தியிருந்தன’
நிலைகுத்து2
பெயர்ச்சொல்
- 1
செங்குத்து.
‘உறைகள் இறக்க வேண்டிய கிணற்றில் அதன் பக்கங்கள் நிலைகுத்தாக இருக்க வேண்டியது அவசியம்’