தமிழ் நோ யின் அர்த்தம்

வினைச்சொல்

• 1

  (உடலின் உறுப்புகள்) வலித்தல்.

  ‘நடந்துநடந்து கால் நோகிறது’
  ‘தலை நோகிறது என்று அம்மா படுத்துவிட்டாள்’
  ‘அவர் சொன்ன கதையைக் கேட்டு விலா நோகச் சிரித்தோம்’

• 2

  (பெரும்பாலும் இறந்தகால வடிவங்கள் மட்டும்) (ஒருவரை அல்லது ஒன்றை) குறைகூறுதல்.

  ‘இப்படியெல்லாம் சீரழிய வேண்டியிருக்கிறதே என்று விதியை நொந்தான்’
  ‘யாரை நொந்துகொண்டு என்ன பயன்? என் தலையெழுத்து இப்படிக் கஷ்டப்படுகிறேன்’

• 3

  (மனம்) புண்படுதல்; வருந்துதல்.

  ‘அவர் மனம் நோகும்படி நடந்துகொள்ளாதே!’
  ‘உனது பண்பற்ற பேச்சு அவளை நோகச் செய்துவிட்டது’
  ‘அபாண்டமான குற்றச்சாட்டுகளால் மனம் நொந்து பேசினார்’

• 4

  (ஒரு செயலுக்காக) வருத்தப்படுதல்; குறைபட்டுக்கொள்ளுதல்.

  ‘‘உன்னை நம்பிக் காரியத்தில் இறங்கினேன் பார்’ என்று தன்னையே நொந்துகொண்டார்’
  ‘‘படித்து என்ன பயன்? வேலை கிடைக்கவில்லையே’ என்று நொந்துகொண்டான்’