தமிழ் பண்பு யின் அர்த்தம்
பண்பு
பெயர்ச்சொல்-ஆன
- 1
ஒன்றுக்கு இயல்பாக அல்லது அதற்கே உரித்தானதாக இருக்கும் தன்மை; இயல்பு.
‘மென்மை என்பது பூவிதழின் பண்பு’‘கவிதைப் பண்பு’‘எல்லோரும் ஜனநாயகப் பண்புகளை மதித்து நடந்துகொள்ள வேண்டும்’‘எளிதில் தீப்பற்றிக்கொள்வது பாஸ்பரஸின் பண்பாகும்’ - 2
(மனிதனுடைய செயல், நடத்தை முதலியவற்றுக்கு) கண்ணியம் தரும் நல்ல இயல்பு; நற்குணம்.
‘நீயா இப்படிப் பண்பு இல்லாமல் பேசுகிறாய்?’‘பண்பான பெண் அவள்’